“Δεν θα αφήσω τούς λύκους να φυλάνε τα πρόβατα ” Λόγια του Γιώργου Σταγκούλη Ιδρυτού και Προέδρου της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου
Θα ξεκινήσω με τα λόγια του τίτλου του άρθρου μου, που είπε ο Ιδρυτής και Πρόεδρος της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου Γεώργιος Σταγκούλης για την συμμετοχή εμπόρων και πρατών μαστίχας μέχρι το 1938 πού ιδρύθηκε ο Αναγκαστικός Συνεταιρισμός της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου!
Δεν θα αναφέρω ιστορικές αναφορές για την Ένωση γιατί έχουν γράψει πολλά για την πορεία και διαχρονική εξέλιξη της τεχνολογίας και της ανάπτυξης της σε κολοσσό για τον λευκό χρυσό το διαμάντι των Μαστιχοχώρων της Χίου.
Τότε διάφοροι παράγοντες και μεγάλοι γαιοκτήμονες και μαστιχοπαραγωγοί του πρότειναν την συμμετοχή εμπόρων τουτέστιν επενδυτών και έδωσε με γλαφυρό τρόπο την ατάκα: ” Δεν θα αφήσω τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα ” ! Και είχε απόλυτο δίκιο!
Μεγάλος ντόρος γίνεται και αναμπουμπούλα στους κόλπους της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου και ειδικότερα στους κατά τόπους πρωτοβάθμιας βαθμίδας σε κάθε χωριό!
Δεν ξέρω πώς και το γιατί και ποιος νόμος έχει ψηφιστεί ” ότι δίδεται το δικαίωμα στους κατά τόπους Συνεταιρισμούς πρωτοβάθμιας νομικής μορφής εάν θέλουν να συμμετέχουν και ιδιώτες ή εταιρείες επενδυτές με μορφή μέχρι 35% συμμετοχής και αντίστοιχο δικαίωμα ψήφου!
Δηλαδή να μπορούν μεγαλοκαρχαρίες να κάνουν κουμάντο σε οποιαδήποτε απόφαση για το μέλλον των μαστιχοπαραγωγών!
Λέγεται όπως άκουσα και έμαθα ότι η διοίκηση της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου τους έδωσε ένα νέο καταστατικό 40 σελίδων που οπωσδήποτε χρειάζεται μελέτη από νομικούς και τεχνοκράτες να το υπογράψουν και οι περισσότεροι δίχως μελέτη υπέγραψαν στα τυφλά! Τύφλα στα μάτια τους!
Ή φωτιά στα πατζάκια τους!
Θα βάλουν κεχαγιά στον σβέρκο τους!
Κρίμα τούς κόπους και τον ιδρώτα που χύνουν στην λάβρα και τον καύσωνα του καλοκαιριού!
Θυμάμαι μέχρι τα δώδεκα μου χρόνια στο χωριό μου την Καλλιμασιά την δεκαετία του 1950 πού πήγαινα μεροκάματο μαζί με τον αείμνηστο καπτεν Στέλιο Συράκη από τα
μαύρα χαράματα χωράφι χωράφι, μεριά μεριά και κεντούσαμε τους σκίνους τους πού είχαν πολλά χωράφια.
μαύρα χαράματα χωράφι χωράφι, μεριά μεριά και κεντούσαμε τους σκίνους τους πού είχαν πολλά χωράφια.Τότε και ο Στέλιος ήταν μαθητής της Σχολής Οινουσσών και ένας από τους καλούς παίχτες της θρυλικής ομάδας του ΟΜΉΡΟΥ που το 1957 πήρε το κύπελλο ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ!
Θυμάμαι να μην ξεχνώ γλυκές αναμνήσεις!
Την κούραση, τον ιδρώτα, τα στραπατσαρισμένα χέρια από το κεντιτήρι πάνω στους κορμούς των σκίνων και πολλές φορές να τρέχει αίμα!
Ο Γιώργος Σταγκούλης του Κωνσταντίνου ένας εξαίρετος γιατρός σχεδόν παράτησε την ιατρική και αναλώθηκε με όλο το είναι του στην εξέλιξη και την ανάπτυξη της μαστίχας και το πέτυχε!
Ποτέ σαν γιατρός στην Καλλιμασιά απ ότι θυμάμαι δεν πληρώθηκε από κανέναν!
Ήταν άνθρωπος με θάρρος, με δύναμη, με πυγμή, με αξιοπρέπεια, με αγάπη για τον πλησίον, με γνώσεις, μόρφωση ,με καλλιέργεια και αποφάσισε να υπηρετήσει από άλλο μετερίζι την ανθρώπινη ζωή, τον παράγοντα άνθρωπο πού πίστευε, σεβόταν και αγαπούσε!
Όλοι οι κάτοικοι των Μαστιχοχώρων οφείλουν να κρατήσουν ως κόρη οφθαλμού το δημιούργημά του αλώβητο δίχως δολοπλοκίες και τερτίπια ίσως για πολιτικάντηδες!
Απ ότι γνωρίζω η Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου μπορεί να συμπράξει με άλλες εταιρείες ή επενδυτές σε διαφορετική Ανώνυμη η άλλης μορφής εταιρεία…..αλλά όχι ο πρωτογενής Συνεταιρισμός των καλλιεργειών μαστίχας!
Ας ΞΥΠΝΉΣΟΥΜΕ λοιπόν και ας ΣΚΕΦΤΟΎΜΕ το συμφέρον του κάθε παραγωγού της οικογένειας των παιδιών και των εγγονιών μας του τι μέλλει γενέσθαι στο διάβα του χρόνου!
Μην μήνουν στο τέλος ξεβράκωτοι στ’ αμπέλι χωρίς χωράφια και χωρίς σκίνους!
Μπορεί να μην είμαι Μαστιχοπαραγωγός αλλά έχω δύο χωράφια περίπου δύο στρέμματα ένα στο Αλεξάνδρι και ένα στον Κάλαμο με καμιά δεκαπενταριά σκίνους και τα έχω δώσει σε φίλο περισσότερο να τα σκάβει για να μην γίνω υπαίτιος για φωτιά το καλοκαίρι!
Αυτή η αναμπουμπούλα μού ξύπνησε και πάλι παιδικές αναμνήσεις γιαυτό ακριβώς τον λόγο γράφω τα λίγα πού θυμάμαι και γνωρίζω για την προστασία της μαστίχας του λευκού χρυσού και να ξυπνήσω μερικούς από τον λήθαργο της μουροχαβλοσύνης και της πολυθρόνας!
Φροντίστε λοιπόν να μην ΤΡΊΖΟΥΝ ΤΑ ΚΌΚΑΛΑ του Ιδρυτή της Ένωσης Μαστιχοχώρων Χίου του Γεωργίου Σταγκούλη πού έφυγε στα 77 του χρόνια όπως και ο πατέρας μου Σπύρος Πυκνής και τους αφιερώνω αντί μνημοσύνου το σημερινό μου κείμενο, καθώς και στον αείμνηστο Στέλιο Συράκη και σε όλους τους παίχτες της θρυλικής ομάδας του ΟΜΉΡΟΥ πού το 1957 πήραν το κύπελλο ΠΕΤΡΟΓΚΑΖ και οι μισοί είναι ξαδέρφια και συγγενείς μου!
Καλό ξημέρωμα και καλά μυαλά σε όλους τους αρμόδιους και υπεύθυνους της ΕΜΧ και σ’ όλους τους Καλλιμασιώτες και Ελληνίδες και Έλληνες απανταχού γης!
Χίος 17 Φεβρουαρίου 2022 μία μέρα με πολλά συναισθήματα για μένα!
Λευτέρης Πυκνής
Μαλλιάς Καλλιμασιώτης
